jueves, 16 de agosto de 2007

Va de gallegos

    Dos gallegos, amigos de la infancia se encuentran:
    - ¿Y tú ahora, a qué te dedicas?
    - Pues tengo una granja con 10,000 palomas
    - ¿Mensajeras?
    - ¡No, no te exagero un carallo!

    Dos gallegos:
    - Sabes, al final encontré trabajo en Santiago
    - ¿De qué?
    - De Compostela

    - Íbamos yo y Manolo...
    - ¡No. Íbamos Manolo y yo!
    - ¡OK listo... yo no iba!

    Ring, ring...
    - ¿Si?
    - Doctor, doctor, mi mujer está a punto de dar a luz!
    - ¿Es su primer hijo?
    - No, soy su marido.

    - Manoliño, ¿por qué no regaste el jardín?
    - Porque está lloviendo a cántaros...
    - No seas vago, hombre, aquí tienes un paraguas.

Se muere el marido de una gallega y se acerca un amigo a la viuda:
- Lo siento
- No, déjalo mejor acostadiño.

Carta de una Madre Gallega a su Hijo

Querido hiju: Te escribu estas líneas pa’ que sepas que estoy viva.Te escribo lentamente porque sé que no sabes leer deprisa. Si recibes esta carta es porque te llegó, si no avísame y te la mando de nuevo. Tu padre consiguió un trabajo muy bueno; tiene 500 personas bajo su poder. Cuida el cementerio del pueblo. No vas a reconocer la casa cuando vengas, porque nos mudamos. La nueva casa tiene una lavadora que no funciona bien: la semana pasada puse cuatro camisas, tiré de la cadena y todavía no las he vuelto a ver.
A tu tía Grimanesa le pasa al revés que a mí: ella cuando toma café no puede dormir; en cambio yo, cuando duermo no puedo tomar café. Lamento decirte, hijo, que la semana pasada tu padrino se ahogó en la destilería en un tanque de brandy. Varios hombres trataron de salvarlo pero luchó valientemente contra ellos. Tardaron tres días en apagar el fuego cuando lo cremamos.
Hoy tu hermana Julita tuvo un hijo, pero como todavía no sé si es nena o nene, no sé si llamarte tía o tío. Quien hace mucho que no aparece es tu tío Venancio, que murió totalmente el año pasado. Tu hermano Juan cerró el coche con seguro y dejó las llaves dentro. Tuvo que volver a casa para buscar el duplicado y poder así sacarnos a todos. El clima no es tan malo; la semana pasada sólo llovió dos veces; la primera vez por tres días y la segunda por cuatro días.
La chaqueta que querías, tu tío Pepe dijo que si la mandábamos con los botones puestos, pesaría demasiado y el envío seria muy costoso,así que le quitamos los botones y los pusimos en el bolsillo. Todos te extrañamos mucho, pero mucho más desde que te fuiste. Tienes que escribirnos contándonos cómo te va con tu nueva novia extranjera; no sabes cómo nos pusimos de contentos cuando nos enteramos que estabas en cama con Hepatitis, ¿es acaso griega? Pues no nos lo aclaraste aún.
Esta carta te la mando por Juanelo, que va mañana por ahí. A propósito, ¿puedes buscarlo al aeropuerto?
Bueno, hijo, no escribo el remitente porque no sé la dirección nueva. La última familia gallega que vivió en esta casa se llevó los números para no tener que cambiar la dirección.
Tu madre que te ama; YO (Jesusa Loureiro de Mugueriños)
PD: Te iba a mandar cien pesetas, pero ya cerré el sobre.

3 comentarios:

vidiya dijo...

Que no se me enfade ningún gallego. Galicia es una tierra a la que tengo un especial cariño.

Anónimo dijo...

ja, ja, qué risiña me da...esa simpatía que te caracteriza!!! Ya voy a buscar algún chiste de tus paisanos, aunque por esas tierras sois tan listiños que no habrá. Menos mal que no hay sólo gallegos y leperos en el mundo, porque qué iba a ser de nosotros??? Moitos bicos dende esta terra meiga!!!

UnhameniñadeGaliza. dijo...

Xente coma ti sobra neste mundo. De verdade, co bonita que é a nosa terra, e coa xente tan riquiña e LISTA que hay, dame moita pena a xente que pensa coma ti. Ale, si non sabes o que pon, aprende o idioma más precioso do mundo enteiro. Bicos.